امروزه بسیاری از مردم ، از شهرهای کوچک و روستای خود مهاجرت نموده اند و شهرنشینی و زندگی آپارتمان نشینی را برای خود برگزیده اند . آپارتمان نشینی سبکی جدید از زندگی است که قوانین و مقررات و البته مشکلات خاص خود را دارد. یکی از مهمترین مشکلات پیش رو در این زمینه، موضوع شیوه پرداخت حق شارژ ساختمان است که در این بخش از نمناک به آن پرداخته ایم.
شارژ ساختمان چیست؟
شارژ ساختمان به هزینه های مشترکی که در مجتمع مسی وجود دارد و همه ی ساکنان مجتمع باید سهم خود را از آن پرداخت کنند ، می گویند . میزان این هزینه ها به نوع مجتمع مسی و امکانات آن بستگی دارد و ساکنان آپارتمان موظفند به صورت ماهیانه این هزینه مشترک را به مدیر مجتمع پرداخت نمایند.
طریقه محاسبه شارژ ساختمان
یکی از بحث های میان مستاجر و مالک در بسیاری از ساختمان ها بحث بر سر هزینه ها و اجاره و. است. در بیشتر مواقع این بحث ها به علت ندانستن قوانین صورت می گیرد. حق شارژ هر واحد مسی براساس تبصره ها و قوانین خاص تعیین شده است. آورده شده هر شارژ یا هزینه ها به عهده چه کسی است، چگونه باید محاسبه شود و روش پرداخت آن چگونه است. اهالی ساختمان باید حق شارژ را به مدیر ساختمان دهند و مطابق روش محاسبه او، شارژ ساختمان را پرداخت نمایند .
همچنین در این قوانین برای مدیر ساختمان امتیازاتی در نظر گرفته شده است تا بتواند با ساکنانی که شارژ خود را پرداخت نمی کنند ، برخورد نماید . استارتاپ هایی نیز در کنار این قوانین وجود دارند که به مدیران ساختمان و ساکنان کمک می کنند هزینه ها را در یک محیط مشترک مدیریت کنند.
از طریق قانونی و قراردادی می توان شارژ ساختمان را محاسبه کرد و سهم مالکان از هزینه های مشترک ساختمان را تعیین نمود.
برای تعیین سهم مالکان از طریق قانونی به سراغ ماده 4 قانون تملک بروید. این قانون به شما می گوید باید شارژ ساختمان را برحسب مساحت واحد پرداخت کرد اما برخی از هزینه ها نیز وجود دارد که ارتباطی با مساحت زیربنا ندارد و به نحو مساوی بین ساکنان تقسیم می شود.
طبق تبصره 3 این ماده اگر استقرار حیاط ساختمان یا بالکن یا تراس طوری باشد که فقط یک یا چند واحد مسی به آن دسترسی داشته باشند ، هزینه حفظ و نگهداری آن قسمت به عهده استفاده کننده یا استفاده کنندگان است.
سهم هر یک از مالکان آپارتمان ها از مخارج قسمت های مشترک ساختمان به دو نوع هزینه های نسبی و ثابت تقسیم می شود:
هزینه های نسبی:
طبق ماده 14 قانون تملک آپارتمان مدیر یا مدیران باید تمام بنا را در مقابل آتش سوزی بیمه کنند و هریک از مالکان باید به تناسب سطح زیربنای خود ، سهم خود را به بیمه گر پرداخت کنند.
همچنین ساکنین ساختمان باید هزینه های مشترک مانند آب، گازوییل و آسفالت پشت بام را براساس مساحت زیربنا بپردازند . بنابراین هزینه های نسبی ساختمان به دو نوع هزینه های مستمر و حق بیمه تقسیم میشود. برای محاسبه این نوع هزینه ها ابتدا متراژ کل واحدها به دست می آید سپس هزینه کل به متراژ تقسیم و هر واحدی براساس متراژ سهم خود را پرداخت می کند .
هزینه های ثابت:
این هزینه ها به مساحت ساختمان ربطی ندارد و این هزینه ها مانند سرایدار، نگهبان، متصدی، آسانسور، هزینه های نگهداری و تاسیسات، باغبان و قسمت های مشترک باید به صورت مساوی بین واحدها تقسیم شوند.نوع دیگر این نوع هزینه ها اندوخته قانونی است که در برابر هزینه های اتفاقی ساختمان را بیمه می کند. میزان این نوع اندوخته به عهده تصمیم کل اعضای ساختمان می باشد.
نکته :
مستاجر می تواند با اجازه صاحبخانه ، خانه را تعمیر کند و تغییراتی در آن ایجاد کند اما باید برای این کار قبل از هر اقدامی با صاحبخانه تماس بگیرید . سپس می تواند این هزینه ها را با توافق صاحبخانه از اجاره بهای خود کم کند. برای این کار لازم است مستاجر تمام فاکتورهای مخارج را نگهداری کند تا مدرک مستدلی برای ارائه داشته باشد.
اگر یکی از واحد های آپارتمان خالی باشد و مالک نیز حق شارژ پرداخت نکند ، حق با کیست؟
هزینه های مربوط به نگهداری آپارتمان باید توسط همه پرداخت شود ، بنابراین فرقی نمی کند که .واحد خالی باشد یا نه ، بر عهده مالک واحد است که هزینه های مربوط به نگهداری ساختمان را پرداخت کند و استفاده یا عدم استفاده مطرح نیست. مثلا همه باید در پرداخت ایزوگام کردن پشت بام مشارکت کرده و برای آن هزینه کنند.
شارژ ساختمان را باید مستاجر پرداخت نماید و یا مالک ؟ پرداخت شارژ آپارتمان توسط مالک یا مستاجر کاملا توافقی است به این معنی که آنها هنگام عقد قرارداد اجاره، باید تعیین کنند که کدام شان شارژ را بپردازند. اگر پرداخت هزینه های مشترک به عهده مالک باشد اما مالک آن را پرداخت نکند، مستاجر می تواند این هزینه ها را پرداخت کرده و سپس از اجاره ای که به مالک می پردازد، کم کند.
اگر مالک و مستاجر در هنگام عقد قرارداد مشخص نکرده اند ، پرداخت شارژ آپارتمان به عهده چه کسی باشد ، این هزینه ها را باید مستاجر پرداخت کند زیرا شارژ جزو هزینه هایی است که برای استفاده بهینه از محل ست پرداخت می شود .
اگر از میزان شارژ تعیین شده ناراضی هستید ، به مدیر مراجعه کنید و تقاضای رسیدگی نمایید اما اگر مدیر توجه نداشت می توانید برای اعتراض به مراجع قضایی مراجعه کنید . در این رابطه باید به شورای حل اختلاف یا دادگاه مراجعه نمایید و استشهادیه از همسایگان مبنی بر زیاد گرفتن مبلغ جهت تعمیرات جمع آوری کنید .
پرداخت حق شارژ برای نوزاد
پرداخت سهم شارژ نوزاد در قانون نیامده و این موضوع بستگی به توافق مدیر یا هیات مدیره ساختمان دارد. مصرف موارد عمومی ساختمان (مانند آب، گاز و.) با ورود نوزاد افزایش می یابد، بنابراین منطقی است که برای نوزاد هم حق شارژ پرداخت شود.
1. ابتدا باید به آنها به صورت کتبی در مورد عدم پرداخت شارژ تذکر داد.
2. سپس در صورت عدم پرداخت مدیر ساختمان باید در اظهارنامه ای که از مجتمع های قضایی یا ادارات ثبت تهیه نموده ، ابلاغ کند که اگر تا 10 روز از تاریخ گفته شده همسایه درد سر ساز سهم بدهی خود را از هزینه های مشترک پرداخت نکند، او می تواند از ارائه خدمات مشترک نظیر شوفاژ، آب گرم، گاز و. به واحد مربوطه خودداری کند.
3. اگر باز هم همسایه از پرداخت شارژ خودداری نمود ، مدیر ساختمان باید به اداره اجرای اسناد رسمی مراجعه نماید و براساس اظهارنامه ابلاغ شده علیه او درخواست صدور اجراییه کند. اداره اجرا از مدیر می خواهد مالی از مالک یا مستاجر خاطی معرفی کند تا با توقیف و فروش آن حق شارژ پرداخت شود.
اگر مقدار حق شارژ مورد مطالبه کمتر از 20 میلیون تومان باشد، مدیر می تواند به شورای حل اختلاف محل مراجعه و تقاضای پرداخت کند و اگر مبلغ حق شارژ از 20 میلیون تومان بیشتر باشد مدیر می تواند به دادگاه عمومی محل ملک مراجعه کند.
منبع: نمناک http://namnak.com
درباره این سایت